Mijn mobiel lag bijna 48 uur uit in de bovenste lade van de kast. Ook mijn laptop, radio en de tv had ik uitgedaan. Ik keek of las zelfs geen nieuws.
De eerste uren compleet offline voelden gek. Ergens betrapte ik mezelf erop dat ik last had van FOMO (Fear OF Missing Out) en wilde ik weer iedereen whatsappen, berichten en vooral sociaal doen op afstand. Maar ik wist dat, zodra ik mijn tijdlijn weer opende, ik de grootste bullshit ever weer zou zien. Het ging nergens anders meer over. Overal waar ik keek, was HET.
CORONA
Angst doet gekke dingen met de mens. Het vernauwt je blik, is erg aanstekelijk en zorgt dan voor paniek. Ook de zeer wisselende berichtgevingen over Corona maakten de boel niet beter en was zeker niet GERUSTSTELLEND voor de mensen die het nodig hadden.
En ik?
Ik was vooral boos. Boos dat ik mijn beroep niet meer mocht uitvoeren. Boos op de lakse houding van de overheid, de tegenstrijdige berichten, de te lage tot geen compensaties voor ondernemers die door HUN besluiten keihard worden getroffen. Maar vooral erg boos op de paniek om mij heen.
Van nature is de ene mens een paniekzaaier en de ander mens de rust zelve. Elke dag dat ik mijn tijdlijn opende en ik keek naar feed die eerder leek op een apocalyps dat zich voltrok, dan dat er een stevige en besmettelijke nieuwe long ‘griep’ heerste. Mensen die besmet waren gingen morgen dood. Mensen die elkaar aankeken, gingen morgen dood. Alles ging dood.
Ik werd er knettergek van!
Toch geven de cijfers nog steeds aan dat de zorg het aankan, dat er meer mensen zijn hersteld dan zijn overleden, er meer mensen zijn overleden aan de gevolgen van griep, honger, kanker enzovoort.
Hoe dat kan? Elk kritieke patiënt met Corona wordt nu gemonitord, geregistreerd. En niet die 9000 grieppatiënten die eerder het loodje legden tijdens een griepseizoen, waarvan hun doodsoorzaak niet werd aangemerkt met ‘influenza’, maar met longontsteking. Dat kwam NIET in het nieuws.
En waarom niet? Omdat griep niet meer als nieuw/heftig/besmettelijk wordt gezien, terwijl IEDEREEN risico loopt op bijverschijnselen waardoor ze het loodje kunnen leggen.
Mijn tattooshop. Schoner en veiliger kon je op dat moment niet zijn. Moest gesloten blijven tot en met 6 april en wellicht langer. Het is wachten op en afhankelijk zijn van.
We zijn in paniek en niet meer in staat om helder te denken. Er valt van alles om en ondertussen worden er nare regeltjes door de overheid en wereld doorheen gedrukt. Iets wat we nu niet meer zien, al onze ogen staan gericht op het drama dat Corona heet. Reclama’s, spotjes, appjes en social media staan er vol mee. Overal verschijnen pop-ups…
Heb je ooit gedacht aan de snelheid waarmee snot je neus uitvliegt? Al proest je heerlijk in je elleboog. Iets van 180 km/u als ik het goed heb. Denk je dat die verder komt dan 1,5 meter? Of blijft dat er netjes binnen? Blijft dat in je elleboog hangen? Of zal dat er massaal overheen vliegen?
En dat er ook zoiets bestaat als ‘kruisbesmetting’? En waarom jij je papiergeld neer moet leggen en voor een ‘spatscherm’ staat, maar de cassière wel alle producten zelf aanraakt zonder tussendoor haar handen te wassen?
En waarom moet je een mandje of winkelkar meenemen als medewerkers niet correct hun desinfectant gebruiken? Ik heb dit helaas zelf mogen ervaren, waarbij alcohol direct werd uitgeveegd. Hiermee smeer je bacteriën uit. Je moet het eventjes de tijd geven om in te trekken en de celmembranen van de bacteriën en virussen ‘aan te vallen’. Dan kun je het droogwrijven en zijn ze onschadelijk gemaakt.
Het zegt niet dat alleen ik gelijk heb, de essentie is dat we niet meer onszelf dingen afvragen, maar klakkeloos opvolgen en zelfs de ‘verkeerde’ volgen. Als de overheid, die geacht wordt betrouwbaar te zijn, al met tegenstrijdige berichten komt, wie of wat vertrouw je dan?
De afgelopen 48 uur waren zalig! Helaas ‘moest’ ik vanwege werk en andere verplichtingen mijn mail checken, maar het liefst was ik de hele week offline gegaan. Dat is niet het weglopen of mijn kop in het zand steken. Het is BEWUST kiezen voor positiviteit, voor rust, voor ruimte, voor orde in het hoofd. Voor gerichte aandacht en geen online afleiding.
Voordat ik 48 uur in mijn bubbel ging heb ik een storm van kritiek en informatie moeten verwerken. Moest ik direct schakelen, want de terugloop in mijn omzet was direct te merken. Ik liep direct schade op. Kosten die doordraaien, ik moest in de actiemodus.
Daarnaast waren er mensen, ik noem ze geen klanten (denk niet dat ze die intentie ooit hadden), die over mijn berichten moesten piesen en hun emmers schijt wilden leegkiepen. Ik moest mensen geruststellen, uitleggen, beantwoorden, herhalen, paniekberichten moeten sussen. Je kunt het zo gek niet bedenken of het honderd keer uitleggen van dezelfde regel. Doodvermoeiend, dat snap je wel!
Normaal gesproken klap ik een aantal keer per dag mijn social media open, scroll ik door berichten, beantwoord ik wat, plaats ik inspiratie of gemaakt werk en ga ik weer offline. Vaak lees ik inspirerende berichtjes die mijn dag goed maken of goed laten beginnen. Nu zie ik zelfs van die inspirerende mensen een hoop bullshit waar niemand wat aan heeft of mee kan. Een hoop angst.
Het doet mij bevriezen, angst houdt me klein, maakt niet creatief en mijn hoofd is alleen maar gevuld met ‘stel dat’s….’.
Niet berust op de waarheid (wiens waarheid dan ook!), niet berust op het leven in het ‘nu’ en het brengt je geen klap verder. Alleen JIJ VOELT je er misselijk door, de ander spuugt zijn shit uit en jij leest het. Puur omdat je brein is gefixeerd op drama en daar een flinke shot dopamine voor vrijgeeft. En guess what? Zo raak je inderdaad verslaafd! Verslaafd aan drama.
Ik heb in die uren een masterpiece kunnen creëren (een upgrade!), twee boeken uitgelezen van elk bijna 300 bladzijden, heerlijk geslapen en mijn telefoon geen seconde gemist. Ik heb zelfs met de volle aandacht samen met mijn dochter een film gekeken. Terwijl ik normaal in de pauze of ‘even snel tussendoor’ mijn berichtjes ging checken.
Stop met het verspreiden van angst, paniek en haat. Stop met die bullshit! Houd je aan de opgelegde regels (zelfs dat is een keuze!) en wees creatief binnen de mogelijkheden die je hebt, zet je mobiel (vaker) uit en ga heerlijk offline!
ALS JE DURFT! Want je gaat jezelf tegenkomen….
Ik ga in ieder geval meer offline, focus op mezelf, mijn gezin, mijn creativiteit, het schrijven, de rust en het hanteren van mijn grenzen. Ik ga mijn hoofd bewust volstoppen met waardevolle zaken i.p.v. geleefd te worden, in een ratrace zitten, hamsterrad en verslaafd te blijven aan het drama van een ander.
Nieuws is zeer selectief. Het laat zien wat het wil zien. Waar mensen verslaafd aan kunnen raken en spelen handig in door subtiele manipulatie. Kijk maar eens naar de titels en de werkelijke inhoud en waarom denk je dat GTST altijd een cliffhanger heeft op het einde?
Juist. Je komt dan weer terug.
Voed jezelf met waardevolle informatie!
Ik kies voor bewust!
Bewust consumeren…
Take care!
ps. Mijn cliffhanger! ;-) Ik kom met een geweldig programma om jou te helpen om met je angst te dealen ten tijde van deze crisis. Laten we elkaar niet aansteken met paniek, maar met vriendelijkheid en liefde. We hebben geen behoefte aan haat, maar aan steun. Laten we die elkaar geven! Houd de pagina en facebookpagina in de gaten!